De tweede brief van Petrus is (waarschijnlijk) gericht aan dezelfde lezers als die van de eerste brief: gelovigen in landstreken van het tegenwoordige Turkije. Petrus schreef deze brief niet lang voor zijn overlijden (omstreeks 67 AD).
De eerste brief had vooral ten doel om de gelovigen te voorzien van een goed stuk onderwijs met het oog op de komende vervolgingen onder keizer Nero in het hele Romeinse Rijk. In de tweede brief waarschuwt Petrus de gelovigen vooral voor de gevaren van binnenuit: valse profeten en valse leraren. Het beste tegengif tegen hun invloed is geestelijke groei en daartoe stimuleert Petrus zijn toehoorders dan ook in het bijzonder.
Deze brief is ook in onze tijd zeer actueel, misschien nog wel meer dan in de tijd van de brief. Ook nu zijn er niet weinig dwaalleringen die de gelovigen bedreigen en ook nu is het van het grootste belang dat gelovigen opgroeien tot geestelijke volwassenheid.
Deze studie bestaat, afgezien van de inleiding, uit vijf hoofdstukken en elk hoofdstuk correspondeert met het betreffende hoofdstuk in de NBG-Bijbel. Een hoofdstuk is weer opgedeeld in paragrafen waarbij de eerste paragraaf meestal de inleiding op dat hoofdstuk is. Op deze manier is geprobeerd om de leesbaarheid te vergroten. Aan het einde van het hoofdstuk worden nog enkele vragen gegeven om het gelezene te verwerken.
De schrijfstijl is eenvoudig en persoonlijk, gestreefd is naar een logische opbouw. Sommige delen van deze studie zijn/worden gebruikt in preken van ondergetekende. De schrijfstijl is in die gevallen nog persoonlijker.
Zoetermeer, mei 2019